بیماری سندروم دویک یک اختلال در سیستم ایمنی است و معمولا با بیماری M.Sاشتباه گرفته می شود.
این بیماری بر عصب بینایی و نخاع تاثیر می گذارد و باعث کوری، تاری دید، ضعف و فلجی پاها، ضعف و اسپاسم عضلات، استفراغ و سکسکه غیرقابل کنترل و اختلال در مثانه و روده می شود.
بیماری سندروم دویک در کودکان هم دیده می شود. این کودکان علائم چون گیجی، تشنج یا کما را تجربه می کنند.
قرار گرفتن در محیط های گرم مثل سونا و استخر گرم علائم این بیماری را تشدید می کند.
دلایل بیماری دویک هنوز ناشناخته است. ممکن است این بیماری پس از یک عفونت خود را نشان دهد یا در ادامه یک بیماری خود ایمنی دیگر به وجود بیاید.
بیماری دویک هم درست مثل ام. اس، در زنان بیشتر از مردان شایع است. این بیماری بیشتر در جوانان دیده می شود، ولی شیوع آن از ام اس کمتر است.
زنان مبتلا به بیماری دویک، در دوره بارداری علائم بیشتری نشان می دهند.
معمولاً در MRI بیماران ام. اس و سندروم دویک تفاوتی از نظر شکل ضایعه وجود ندارد. تفاوت در نوع سلول دفاعی است که به غلاف میلین حمله می کند.
یکی از تفاوت های عمده دویک با ام. اس در بدخیم بودن دویک است.
بر خلاف ام. اس که شایع ترین مدل آن دوره هایی از حمله و بهبود را به همراه دارد، حمله های دویک ممکن است به از بین رفتن ناگهانی و ماندگار قدرت حرکت یا قدرت بینایی منجر شود.
فردی که به ام. اس مبتلاست ممکن است یک روز وقتی از خواب بیدار می شود متوجه کاهش بینایی یکی از چشم هایش شود، اما بعد از این حمله بینایی به صورت کامل یا تا حد زیادی برگردد. در صورتی که در بیماران دویک احتمال برگشت وضعیت بیمار ، بسیار کمتر است.
هنوز درمانی قطعی برای این بیماری پیدا نشده اما در صورتی که بیمار فورا تحت درمان قرار بگیرد می توان کارهایی را برای جلوگیری از پیشرفت دویک انجام داد.
وقتی بیمار دچار حمله شد، او را فوراً تحت درمان قرار می دهند. می توان با تزریق کورتون، سیستم ایمنی بیمار را از کار انداخت و مانع آسیب رساندن بدن به خودش شد.
اما در مواردی ممکن است کورتون چاره کار نباشد. در این صورت به سراغ تعویض پلاسمای خون می روند.