سندرم تونل کارپال بیماری شایعی است موجب درد، بی حسی و حس سوزن سوزن و مور مور در دست و بازو می شود.
این مشکل هنگامی بروز پیدا می کند که فضا برای یکی از اعصاب اصلی دست به نام «عصب میانی» در مچ دست یا تونل کارپل تنگ شود.
در بیشتر بیماران، وضعیت سندرم تونل کارپل با گذشت زمان بدتر می شود، بنابراین تشخیص زودهنگام و درمان آن می تواند اهمیت زیادی داشته باشد.
با این حال اگر فشار بر روی عصب میانی ادامه پیدا کند، منجر به آسیب عصبی و بدتر شدن علائم می شود. ممکن است برای جلوگیری از آسیب دیدگی دائمی، یک عمل جراحی انجام شود تا فشار را از روی عصب میانی بردارد.
عوامل خطر برای سندرم تونل کارپال:
وراثت:
وراثت احتمالاً از عوامل مهم است. ممکن است تول کارپال در برخی از افراد کوچک تر از حد معمول باشد یا اینکه برخی مشکلات آناتومیکی موجب تغییراتی در فضای عصب شود. نهایتاً این صفات می تواند به صورت ارثی در اعضای خانواده وجود داشته باشد.
استفاده زیاد از دست:
تکرار حرکات یکسان یا فعالیت مداوم مچ دست و دست برای مدت طولانی می تواند وضعیت تاندون ها را بدتر کرده و موجب تورم شود و به عصب فشار وارد کند. مثل استفاده بیش از حد از موبایل، موس کامپیوتر و یا لپ تاپ
وضعیت قرار گیری دست و مچ دست:
انجام فعالیت هایی که نیاز به خم شدگی شدید یا کشیدگی دست و مچ برای مدت طولانی باشند، می تواند فشار زیادی را روی عصب وارد کند.
بارداری:
تغییرات هورمونی در دوران بارداری نیز می تواند موجب تورم در تونل کارپال شود.
مشکلات سلامتی:
دیابت، روماتیسم مفصلی و کم کاری تیروئید از بیماری هایی هستند که با سندرم تونل کارپال همراه هستند.
علائم و نشانه های سندرم تونل کارپال:
- بی حسی، سوزن سوزن شدن، درد در ابتدا در انگشت شست و اشاره، سبابه و حلقه
- حس شوک مانند گاه گاهی که به انگشت شست و اشاره، سبابه و حلقه می رسد.
- درد یا سوزن سوزن شدن که ممکن است از ساعد به سمت شانه حرکت کند.
- ضعف و سستی در دست که ممکن است انجام حرکات ظریفی مانند بستن دکمه های لباس را با دشواری همراه کند.
- افتادن وسایل از دست به دلیل ناتوانی و ضعف، بی حسی یا کاهش حس عمقی(حسی که فرد به وسیله ی آن حرکت و موقعیت اعضای بدن خود را درک می کند.)
درمان:
معمولا در مراحل اولیه تشخیص بیماری فیزیوتراپی، تمرینات ورزشی و استفاده از مچ بند طبی برای جلوگیری از پیشرفت بیماری توصیه می شود.
توجه داشته باشید که علت استفاده از مچ بند این است که بیمار به دست خود استراحت دهد و از آن کار نکشد.